Parafia św. Barbary, Bytom

Dekanat Bytom

Dane kontaktowe
Chełmońskiego 18, 41-902 Bytom
Telefon
tel. 516975602
tel. 322814600
Email
barbara.bytom@outlook.com
Wikariusze
Inni księża
Odpust
4 grudnia
Kościoły
ul. Chełmońskiego 18 , Bytom
Ulice (w miejscowości parafii)
Akacjowa 2-12, Chełmońskiego, Chrobrego 22-34, Czarnieckiego, Dworska, Gallusa 9-17, Grottgera, Gwarecka, Jana Białego, Kraszewskiego 19-23, Kwiatowa, Mickiewicza, Orląt Lwowskich, Oświęcimska, Piekarska 56, 60-104 parzyste; 73-89 nieparzyste, Powstańców Śląskich, Prusa 14-48 parzyste; 13-27 nieparzyste, Północna, Rudzkiego, Słoneczna, Towarzyska, Woźniaka 2-14 parzyste; 1-15 nieparzyste, Zielona, pl. Słowiański, pl. Wojska Polskiego, Żeromskiego 1-9,
Inne miejscowości należące do parafii
,
Godziny urzędowania kancelarii

wtorek 8:00 - 9:30

czwartek 16:00 - 17:30

przez cały rok

Historia parafii
Z DZIEJÓW PARAFII: W latach międzywojennych, wobec wzrastającej liczby katolików i budowy coraz to nowych osiedli mieszkaniowych w Bytomiu, wyłoniła się potrzeba budowy nowego kościoła. Bytomska parafia Wniebowzięcia NMP liczyła wówczas przeszło 27 tysięcy katolików. 30 kwietnia 1926 roku na posiedzeniu rady parafialnej zapadła decyzja o budowie nowego kościoła. Pomysł zyskał poparcie kardynała Adolfa Bertrama. On też zobowiązał się ofiarować główny ołtarz. Na patronkę kościoła obrano św. Barbarę. Projekt kościoła wykonał znany architekt Theodor Ehl. Prace budowlane rozpoczęto w październiku 1928 roku, a opiekę nad budową sprawował ks. Józef Niestrój, proboszcz macierzystej parafii. Prace postępowały w szybkim tempie, chociaż budowa wymagała osuszenia bardzo podmokłego terenu. Do wznoszenia ścian zużyto ponad milion cegieł. 24 listopada 1929 roku ks. prałat Augustyn Świerk dokonał wmurowania kamienia węgielnego. Był to również dzień zakończenia prac na zewnątrz kościoła. 17 lipca 1930 roku zmarł ks. Niestrój, a prace budowlane prowadził ks. wikariusz Maruska, do czasu mianowania nowego proboszcza, którym został ks. Hrabowsky. 28 kwietnia 1931 roku została ustanowiona kuracja św. Barbary. Jej terytorium zostało wydzielone z parafii Wniebowzięcia NMP i Trójcy Świętej. Uroczystego poświęcenia kościoła dokonał kardynał Adolf Bertram 10 maja 1931 roku. W ołtarzu głównym umieszczono relikwie św. męczenników: Fidelisa i Jukundy. Dzień ten szczególnie zaznaczył się w historii Bytomia, bowiem świętowano wówczas także 700-lecie kościoła Wniebowzięcia NMP w Bytomiu. Łączne koszty budowy wyniosły ponad 780 tys. ówczesnych marek. 28 kwietnia 1932 roku kardynał Bertram nadał kuracji status samodzielnej parafii, która została włączona do dekanatu bytomskiego. Dekret wszedł w życie 1 sierpnia 1932 roku. Początkowo parafia liczyła 10 tys. wiernych, a liczba sukcesywnie wzrastała, by w latach 60. ubiegłego wieku wynieść 13 tysięcy. Od tego czasu liczba parafian sukcesywnie spada, co jest związane z postindustrialnym charakterem miasta. W kościele znajdują się 65-głosowe organy z czterema manuałami, największe w diecezji gliwickiej i jedne z największych w metropolii górnośląskiej. Tutejszą plebanię wzniesiono w latach 1933–1937. Z parafii wyszło jak dotąd 24 kapłanów.

Parafie w bieżącym dekanacie

Wszystkie parafie w diecezji