Bytomskie Wieczory Uwielbienia

2024-11-28 | autor: Diecezja Gliwicka

Bytomskie Wieczory Uwielbienia to cykliczne (comiesięczne) spotkania, podczas których zaproszeni goście głoszą konferencję o tematyce duchowości chrześcijańskiej. Nieodłącznym elementem tych wieczorów jest również Adoracja Najświętszego Sakramentu. 

 

CZERWIEC 2025

CZUWANIE PRZED UROCZYSTOŚCIĄ ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO
ks. Michał Chmiel

Ks. Michał Chmiel podczas 3. Bytomskiej Modlitwy o Ducha Świętego wygłosił homilię opartą na słowach z Ewangelii wg św. Jana: „Duch bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony.” Słowa te stały się punktem wyjścia do mocnej diagnozy duchowego stanu wielu wierzących – tych, którzy modlą się, działają, pielgrzymują, a mimo to nie doświadczają mocy Ducha Świętego. Kapłan tłumaczył, że brak owoców Ducha w naszym życiu nie zawsze wynika z braku wysiłku religijnego, lecz często z tego, że Jezus nie został jeszcze prawdziwie uwielbiony – nie postawiono Go w centrum, nie uczyniono Go Panem codziennych decyzji.

Przywołał historię wieży Babel jako obraz ludzkiego dążenia do niezależności od Boga. Wskazał, że i dziś – choć żyjemy w epoce postępu – pogubiliśmy język wiary, sens wspólnoty i doświadczenie jedności, bo wielu z nas wciąż buduje swoje życie bez Boga. Z mocą mówił, że Bóg nie chce ofiar, ale serca – i że przyjście Ducha wymaga procesu oczyszczenia, przemiany myślenia, rezygnacji z duchowej bylejakości. To nie perfekcja, ale pragnienie Boga otwiera serce na Ducha Świętego. Wskazał, że Duch przychodzi tam, gdzie Jezus jest uwielbiony – nie tylko w liturgii, ale w życiu, w sercu, które zrezygnuje z iluzji samowystarczalności i zawoła szczerze: „Przyjdź!”

Na zakończenie ks. Michał wezwał do duchowej decyzji – by zrezygnować z „jakoś” i zapragnąć „więcej”. By wejść w modlitwę nie jako obowiązek, ale jako oddech nowego życia, którego źródłem jest Duch Święty. Bo tam, gdzie Jezus jest naprawdę wywyższony, tam dzieją się rzeczy nowe.

 

MAJ 2025

MARYJA - GWIAZDA NADZIEI
dr hab. Aleksander Bańka

W czasie majowego Wieczoru Uwielbienia gościem specjalnym był dr hab. Aleksander Bańka – filozof, wykładowca, lider wspólnoty Rodzina św. Szarbela i świecki delegat na synod. W swoim głębokim i osobistym świadectwie zaprosił uczestników do odkrycia Maryi jako Gwiazdy Nadziei – Tej, która nie świeci własnym światłem, lecz odbija blask Boga.

Aleksander Bańka przywołał obraz Stella Maris – Maryi jako Gwiazdy Morza, która rozświetla ciemność życiowych burz, prowadząc do bezpiecznego portu – do Jezusa. Opowiedział o Niej jako ikonie tego, do czego Bóg pragnie doprowadzić każdego z nas: do pełni zjednoczenia z Chrystusem, do życia w łasce i radości.

Z humorem i prostotą, ale też z teologiczną głębią, mówił o Maryi pełnej łaski, kobiecie młodej, dziewczęcej, radosnej, prorokującej – nie odległej i wyniesionej na piedestał, ale bliskiej i dostępnej. Przywołując słowa Archanioła Gabriela i św. Elżbiety, podkreślił, że Maryja została „wysławiona między niewiastami” – i że to wysławienie nie tworzy dystansu, lecz buduje więź.

Prelegent zachęcał do przyjaźni z Maryją radosną, tą, która w Magnificat prorokuje, że „błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia”. Przypomniał, że radość jest owocem Ducha Świętego, a jej brak w życiu chrześcijan staje się dziś antyświadectwem.

Maryja – jak mówił – przypomina nam o szczęściu, które mamy w Chrystusie, o wieczności, która zaczyna się już tutaj. Jest ikoną nadziei, bo pokazuje, że zbawienie jest możliwe – i że Bóg naprawdę chce być blisko każdego z nas.

 „Zaprzyjaźnij się z Maryją tańczącą, śpiewającą, uwielbiającą, prorokującą… Bo Ona najlepiej wie, jak nosić w sobie Chrystusa.”

 

KWIECIEŃ 2025

MIŁOSIERDZIE BOGA NADZIEJĄ GRZESZNIKA
o. dr hab. Tomasz Gałuszka OP

Podczas kwietniowego Bytomskiego Wieczoru Uwielbienia o. Tomasz Gałuszka OP wygłosił głęboką i poruszającą konferencję poświęconą tematowi miłosierdzia Bożego. Wychodząc od słów papieża Franciszka z bulli Misericordiae vultus, że „obliczem miłosierdzia Ojca jest Jezus Chrystus”, dominikanin pokazał, że miłosierdzie to nie tylko pojęcie teologiczne, lecz konkretna postawa Boga i zaproszenie do naśladowania Go w codzienności.

Ojciec Gałuszka przywołał średniowieczne rozumienie miłosierdzia, dzieląc je na pięć etapów: wyczucie, współodczuwanie, współbrzmienie, współczucie i wczucie. Tłumaczył, że miłosierdzie zaczyna się od uznania istnienia drugiego człowieka, następnie prowadzi przez uważne słuchanie i czułą obecność, aż po głęboką solidarność, w której człowiek miłosierny nie tylko pomaga, ale staje się jednym z tych, którym pomaga - tak jak Bóg, który nie pozostał obok ludzkiej biedy, ale sam stał się człowiekiem.

Ojciec Tomasz przypomniał, że miłosierdzie jest drogą trudną, nie sentymentalną. To droga, która wymaga uważności, pokory i zdolności do zaskoczenia – nawet Boga. Z humorem, erudycją i głęboką duchowością pokazuje, że prawdziwa miłość miłosierna jest czuła, konkretna i przekraczająca granice oczekiwań.

 

MARZEC 2025

CIERPIENIE I DZIAŁANIE NAUKĄ NADZIEI
dr Magdalena Jóźwik

W czasie Wielkiego Postu dr Magdalena Jóźwik (posłuchaj na YouTube) zaprosiła nas do refleksji nad tym, jak działanie i cierpienie mogą stać się przestrzenią uczenia się chrześcijańskiej nadziei. Inspiracją była encyklika „Spe Salvi” Benedykta XVI.

  1. Działanie – to nasza sprawczość, która wypływa z nadziei. Robimy coś dobrego, bo wierzymy, że ma to sens. Ale… to nie wystarcza. Prawdziwa nadzieja zakorzeniona jest w Bogu – nie w naszych sukcesach.
  2. Cierpienie – chociaż bolesne i często niezrozumiałe, nie musi być bez sensu. Papież Benedykt uczy, że Bóg nie opuszcza nas w cierpieniu, ale jest z nami – nawet w największych ciemnościach. Chrystus zstąpił do piekieł – aby być wszędzie tam, gdzie człowiek doświadcza samotności, bólu, bezradności.
  3. Pocieszenie – to nie „złote rady” ani gotowe odpowiedzi. To obecność. Bycie przy drugim człowieku – w jego samotności, bez słów, z otwartym sercem.

Na koniec wybrzmiało ważne przesłanie:

  • Nie jesteśmy sami. W cierpieniu nie chodzi o rezygnację, ale o zjednoczenie z Chrystusem i nadzieję, że On wszystko przemienia.
  • Bądźmy dla siebie nawzajem „consolatio” – miłującą obecnością w trudnościach.

Warto sięgnąć po „Spe Salvi” – papież Benedykt XVI pisał prosto i z serca. To piękna lektura na Wielki Post.

 

LUTY 2025

ZAKOTWICZENI W NADZIEI
o. Bartosz Madejski OMI oraz o. Maciej Drzewiczek OMI

Podczas sobotniego Bytomskiego Wieczoru Uwielbienia mieliśmy okazję wysłuchać pełnych mocy słów o. Bartosza Madejskiego OMI oraz o. Macieja Drzewiczaka OMI (posłuchaj na YouTube). Tematem spotkania była nadzieja jako kotwica, która daje stabilność w zmiennym świecie.

Często budujemy życie na małych nadziejach – na sukcesach, zdrowiu, relacjach. Ale te rzeczy mogą zawodzić. Prawdziwa i trwała nadzieja to ta, która zakotwicza nas w Chrystusie. Aby była mocna, potrzebuje dwóch filarów: duchowego – modlitwy, sakramentów, relacji z Bogiem, oraz ludzkiego – wspólnoty, przyjaźni i wsparcia.

Wieczór był także przypomnieniem, że to nie tylko my szukamy Boga – to On pierwszy wychodzi nam naprzeciw, podnosi, prowadzi i nie pozwala się zgubić. Jesteśmy w drodze, ale cel jest już pewny.

Dziękujemy wszystkim za obecność i wspólną modlitwę. Niech to spotkanie umocni nas w wierze i pozwoli jeszcze pewniej trzymać się kotwicy, która nigdy nie zawodzi.

 

STYCZEŃ 2025

MODLITWA SZKOŁĄ NADZIEI
Marcin Jakimowicz

Podczas styczniowego Bytomskiego Wieczoru Uwielbienia Marcin Jakimowicz (posłuchaj na YouTube) – mąż i ojciec, redaktor „Gościa Niedzielnego”, pisarz i ewangelizator – podzielił się głęboką refleksją o prawdziwej relacji z Bogiem, który nie szuka wyrazów chwały, lecz serc gotowych na spotkanie.

„Nasze hymny pochwalne niczego Tobie nie dodają, lecz przyczyniają się do naszego zbawienia” – przypomniał, cytując słowa modlitwy eucharystycznej. Uwielbienie nie jest dla Boga potrzebą, lecz przestrzenią, w której On może przyjść do człowieka – nie jako nagroda za dobre zachowanie, ale jako odpowiedź na miłość i tęsknotę Ojca za dziećmi.

W pełnym autentyczności i humoru stylu Jakimowicz zachęcał, by nie traktować relacji z Bogiem jak interesu do załatwienia. Modlitwa nie powinna być próbą „wyproszenia” czegoś, ale wyrazem tęsknoty za światłem, którym jest Jezus. Bóg nie chce show – chce obecności, prawdy i prostoty.

Wieczór był zaproszeniem do odkrycia uwielbienia jako spotkania, które przemienia człowieka. Bo choć Bóg jest pełen chwały niezależnie od tego, czy Go uwielbiamy – On pragnie naszych serc, nie naszych gestów.

To nie teologia – to życie.

 

GRUDZIEŃ 2024

PRAWDZIWE OBLICZE CHRZEŚCIJAŃSKIEJ NADZIEI
o. Wit Chlondowski

Życie chrześcijańskie nie polega na perfekcji czy braku problemów, ale na umiejętności składania ufności w Jezusie. Nadzieja, którą daje Bóg, nie zawodzi – jest źródłem prawdziwego pokoju i siły do walki z wyzwaniami.

Podczas grudniowego Bytomskiego Wieczoru Uwielbienia o. Wit Chlondowski (posłuchaj na YouTube) zabrał uczestników w  niezwykłą podróż w poszukiwaniu prawdziwej nadziei – tej, która jest w stanie dać pokój serca w nawet najbardziej burzliwych momentach życia. W pełnych ciepła i mądrości słowach franciszkanin zaprosił słuchaczy do refleksji nad tym, na czym opierają swoje życie: czy ufność składamy w nauce, technologii, relacjach, czy może w Bogu, który jest jedynym niezawodnym fundamentem nadziei.

Ojciec Wit podzielił się praktycznymi wskazówkami, jak żyć w nadziei i pokoju, nawet gdy otaczają nas niepokoje i trudności. W swoich opowieściach, pełnych autentyczności i humoru, ilustruje, jak rozróżnić to, co możemy kontrolować, od tego, co powinniśmy powierzyć Bogu.

Nadzieja, którą chce dać Ci Bóg może odmienić Twoje życie i nauczyć Cię żyć w pokoju serca, niezależnie od zewnętrznych trudności. To nie tylko inspirujące słowa – to zaproszenie do doświadczenia prawdziwej przemiany.

 

LISTOPAD 2024

NADZIEJA ŻYCIA WIECZNEGO
ks. Rafał Skitek

Chrześcijańska nadzieja nie jest zwykłą pociechą ani suchą informacją, lecz realną siłą, która pozwala człowiekowi przekraczać granice doczesności – podkreślił podczas listopadowego Bytomskiego Wieczoru Uwielbienia ks. Rafał Skitek, dyrektor radia eM (posłuchaj na YouTube). Źródłem tej nadziei są chwile, w których człowiek doświadcza bliskości Boga – np. w obliczu cierpienia, w modlitwie wspólnotowej czy poprzez wsparcie w hospicjach.

Nadzieja chrześcijańska, jak zaznaczył ks. Skitek, to fundament, który nie zawodzi. Jest nieodzownym elementem życia, niosącym siłę w trudnych momentach, prowadzącym ku życiu wiecznemu i prawdziwemu szczęściu. Opiera się na wierze, która przemienia codzienność i buduje wewnętrzne dążenie do lepszego jutra.

Przykładem nadziei w działaniu może być życie św. Piotra – człowieka pełnego słabości, ale stale powracającego do Chrystusa, w którym znajdował sens i siłę. Jego historia, naznaczona błędami i nawróceniem, uczy nas, że nadzieja może prowadzić do głębokiej przemiany.

Adwent to czas, by odkryć na nowo znaczenie nadziei, spojrzeć na swoje życie z perspektywy wiary i otworzyć się na Bożą łaskę. Ks. Skitek zachęca, aby w tym okresie unikać rozpaczy i ograniczeń myślenia wyłącznie o doczesności, a zamiast tego kierować serce ku Bogu – jedynemu źródłu trwałej nadziei i prawdziwego życia.

Ks. Skitek przypomniał, że bez Boga nadzieja staje się iluzją, a jej brak prowadzi do duchowej pustki. Jego przesłanie było jasne: czuwajmy, żyjmy uważnie i w pełni obecni w Bożej miłości, która daje spełnienie tu i teraz oraz prowadzi do życia wiecznego.

 

PAŹDZIERNIK 2024

WIARA JEST NADZIEJĄ
ks. Dariusz Klejnowski-Różycki

Czy w dzisiejszym świecie, pełnym przemian i dążenia do nowości, można znaleźć jeszcze miejsce dla wielowiekowego zwyczaju jubileuszy i nauki o odpustach? Czym jest biblijny szofar? Jaki związek ma chrzest i rok jubileuszowy opisany w Księdze Kapłańskiej? Jaka jest historia tej tradycji w Kościele? Jak skorzystać z czasu łaski jakim jest Rok Jubileuszowy 2025? Na te pytania odpowiada ks. Dariusz Klejnowski-Różycki w swojej konferencji, której możesz wysłuchać w serwisie Youtube.

W swojej konferencji (posłuchaj na YouTube) ks. Klejnowski-Różycki wprowadził w temat Roku Jubileuszowego, który rozpocznie się w całym Kościele już 24 grudnia. Wskazał, że ta tradycja ma swoje korzenie w Księdze Kapłańskiej, gdzie Bóg daje Izraelitom bardzo konkretne wskazania, jak mają obchodzić ten rok. Miał to być rok powrotu do początku, darowania długów, uwolnienia niewolników – sięgania do korzeni, do tego co najistotniejsze, do odkrycia na nowo swojej tożsamości. 

Naszą najgłębszą tożsamością jako chrześcijanina jest bycie zanurzonym w imię Trójcy Świętej. Jesteśmy zanurzeni w miłość Boga. Jesteśmy jego dziećmi. Czas, który przed nami ma być dla nas odkryciem tego, że jesteśmy zanurzeni w wielkiej miłości Boga. Rok jubileuszowy to rok święty. Jest czasem łaski, impulsem do nawrócenia i zawierzenia Bogu do końca. 

Październikowy gość Bytomskich Wieczorów Uwielbienia w bardzo plastyczny sposób wytłumaczył też ideę odpustów, przypominając też czym jest grzech i jakie są jego konsekwencje.

 

EDYCJA 2023/24

 

 

Dziękujemy Państwu Bożenie i Grzegorzowi Gwóźdź, dzięki którym mamy nagrania i zdjęcia z każdego Bytomskiego Wieczoru Uwielbienia.










Powrót