Papież Franciszek zmarł w Poniedziałek Wielkanocny rano w Domu Świętej Marty.
Informację o śmierci Papieża Franciszka przekazanł godz. 10 z kaplicy Domu Świętej Marty kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego kard. Kevin Farrell.
W duchu wiary i jedności Kościoła powierzamy duszę Papieża Franciszka Bożemu miłosierdziu, dziękując za jego pontyfikat – pełen prostoty, czułości i świadectwa Ewangelii.
Wszechmogący i wierny Boże,
Ty sprawiedliwie nagradzasz robotników Twojej winnicy,
Ty ustanowiłeś następcą świętego Piotra i pasterzem całego Kościoła
Twojego sługę, naszego papieża Franciszka,
spraw, aby w wieczności radował się owocami Twojej łaski i miłosierdzia, których wiernym szafarzem był na ziemi.
Autor: Devin Watkins [Vatican News]
O godz. 9:45 kardynał Kevin Farrell, Kamerling Świętej Rzymskiej Kurii, ogłosił z Domu Świętej Marty śmierć Papieża Franciszka tymi słowami:
„Najdrożsi bracia i siostry, z głęokim bólem muszę ogłosić śmierć naszego Ojca Świętego Franciszka. O godzinie 7.35 tego ranka biskup Rzymu Franciszek powrócił do Domu Ojca" - powiedział kard. Farrell. "Całe jego źycie tu na ziemi było ofiarowane w służbie Panu i Jego Kościołowi. Uczył nas wiernego życia wartościami Ewangelii, odwagi i uniwersalnej miłości. W szczególny sposób troszczył się o biednych i osoby marginalizowane. Z ogromną wdzięcznością za jego przykład prawdziwego ucznia Pana Jezusa powierzamy duszę Papieża nieskończonej miłosiernej miłości Trójjedynego Boga.”
Papież został przyjęty do Polikliniki Gemellego w piątek, 14 lutego 2025 roku, po kilku dniach zmagania się z zapaleniem oskrzeli. Stan kliniczny Papieża Franciszka stopniowo się pogarszał, a 18 lutego lekarze zdiagnozowali obustronne zapalenie płuc. Po 38 dniach pobytu w szpitalu, zmarły Papież powrócił do swojej watykańskiej rezydencji w Domu Świętej Marty, by kontynuować leczenie.
W 1957 roku, na początku swoich dwudziestych lat, Jorge Mario Bergoglio przeszedł operację usunięcia części płuca w rodzinnej Argentynie, w wyniku ciężkiej infekcji dróg oddechowych. W późniejszych latach życia Papież Franciszek często cierpiał na choroby układu oddechowego – m.in. odwołał planowaną wizytę w Zjednoczonych Emiratach Arabskich w listopadzie 2023 roku z powodu grypy i zapalenia płuc.
W kwietniu 2024 roku zmarły Papież Franciszek zatwierdził zaktualizowaną wersję księgi liturgicznej zawierającej obrzędy pogrzebowe papieży, która posłuży jako przewodnik podczas Mszy pogrzebowej – jej termin nie został jeszcze ogłoszony. Druga edycja Ordo Exsequiarum Romani Pontificis wprowadza kilka nowych elementów, m.in. dotyczących postępowania z ciałem papieża po jego śmierci. Stwierdzenie zgonu następuje w kaplicy, a nie w pokoju, w którym papież zmarł, a jego ciało zostaje natychmiast umieszczone w trumnie.
Według arcybiskupa Diego Ravelliego, Mistrza Papieskich Ceremonii Liturgicznych, zmarły Papież Franciszek prosił, aby obrzędy pogrzebowe były uproszczone i skoncentrowane na wyrażeniu wiary Kościoła w Zmartwychwstałe Ciało Chrystusa.
„Odnowiony rytuał” – powiedział abp Ravelli – „ma jeszcze mocniej podkreślać, że pogrzeb Biskupa Rzymu to pogrzeb pasterza i ucznia Chrystusa, a nie potężnego człowieka tego świata.”
Jorge Mario Bergoglio urodził się 17 grudnia 1936 roku w Buenos Aires, jako syn włoskich imigrantów. Ukończył technikum chemiczne, a następnie wybrał drogę kapłaństwa, wstępując do seminarium diecezjalnego w Villa Devoto. 11 marca 1958 roku wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego. Ukończył studia humanistyczne w Chile i powrócił do Argentyny w 1963 roku, aby ukończyć studia filozoficzne w Colegio de San José w San Miguel. W latach 1964-1965 wykładał literaturę i psychologię w Immaculate Conception College w Santa Fé, a w 1966 roku uczył tego samego przedmiotu w Colegio del Salvatore w Buenos Aires. W latach 1967-70 studiował teologię na Wydziale Teologicznym Colegio de San José.
13 grudnia 1969 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk abp. Ramóna José Castellano. W latach 1970-1971 kontynuował naukę na uniwersytecie w Alcalá de Henares w Hiszpanii, a 22 kwietnia 1973 roku złożył profesję zakonną u jezuitów. Po powrocie do Argentyny był mistrzem nowicjatu w Villa Barilari w San Miguel; profesorem na Wydziale Teologicznym w San Miguel; członkiem konsulty Prowincji San Miguel Towarzystwa Jezusowego, a także rektorem Colegio Máximo de San José.
31 lipca 1973 roku został mianowany prowincjałem jezuitów w Argentynie, który to urząd sprawował przez sześć lat. Następnie wznowił pracę w sektorze uniwersyteckim, a od 1980 do 1986 roku ponownie pełnił funkcję rektora Colegio Máximo de San José, a także proboszcza, ponownie w San Miguel. W marcu 1986 roku wyjechał do Niemiec, aby dokończyć swoją pracę doktorską; następnie przełożeni wysłali go do Colegio del Salvador w Buenos Aires, a potem do kościoła jezuitów w mieście Córdoba jako kierownika duchowego i spowiednika.
20 maja 1992 roku papież Jan Paweł II mianował go biskupem tytularnym Auca i pomocniczym Buenos Aires. 27 maja przyjął w katedrze święcenia biskupie z rąk kard. Antonio Quarracino, arcybiskupa Buenos Aires. Jako swoje motto biskupie wybrał zawołanie: Miserando atque eligendo, a na swoim herbie umieścił IHS, symbol Towarzystwa Jezusowego.
3 czerwca 1997 roku został wyniesiony do godności arcybiskupa koadiutora Buenos Aires. Nie minęło nawet dziewięć miesięcy, gdy po śmierci kard. Quarracino zastąpił go 28 lutego 1998 roku jako arcybiskup, prymas Argentyny i ordynariusz dla wiernych obrządku wschodniego w Argentynie, którzy nie mają ordynariusza własnego obrządku.
Trzy lata później, na konsystorzu 21 lutego 2001 roku, Jan Paweł II mianował go kardynałem, przyznając mu kościół tytularny prezbitera San Roberto Bellarmino. W 2002 roku odmówił nominacji na przewodniczącego Konferencji Episkopatu Argentyny, ale trzy lata później został wybrany, a następnie w 2008 roku ponownie zatwierdzony na kolejną trzyletnią kadencję. W kwietniu 2005 r. wziął udział w konklawe, na którym wybrano papieża Benedykta XVI.
13 marca 2013 roku został wybrany 266. Następcą św. Piotra i przyjął imię Franciszek.